Author Archives: zombibi

เราเป็นคนที่ไม่ค่อยกลัวอะไรนะ แบบที่ดารากลัวกันพวกกลัวมะม่วงสุก กลัวลอดช่องอะไรอย่างงี้อะไม่มี แต่เรากลัวสัตว์ชนิดหนึ่ง กลัวมาตั้งแต่จำความได้นั่นก็คือ แมงมุม นั่นเองไม่รู้ทำไม นี่แก่จนเลยยี่สิบห้าขวบมาแระก็ยังกลัวไม่เลิก ระดับความกลัวจะขึ้นอยู่กับขนาดและลักษณะของแมงมุมเป็นสำคัญ คือ ถ้าตัวบางๆ ที่ชอบชักใยอยู่ทั่วไปหละโอเค แต่พอเริ่มเป็นตัวหนาหน่อยก็เริ่มไม่ได้แล้ว ยิ่งทั้งหนาทั้งใหญ่นี่ตายไปเลย (เราตาย) วันนี้เพิ่งคุยกับเพื่อนเรื่องกลัวแมงมุมเมื่อตอนกลางวันระหว่างทานอาหารเที่ยง สงสัยแมงมุมแถวนั้นแอบไปกระจายข่าวให้แมงมุมแถวหอเรารู้ มาเลยยยยย …. ตัวใหญ่ระยะเส้นผ่านศูนย์กลางเมื่อขากางเต็มที่ก็จะประมาณ 7 เซนติเมตรเห็นจะได้ เอากระเป๋าแนบที่อ่าน ปิ๊บ เพื่อเปิดประตูเข้าตึก ดึงประตูปึ๊บมองไปที่พื้นก็สะดุ้งโหยง มันอยู่ตรงนั้น!! ปล่อยประตูกลับดังโครมบวกถอยมาตั้งหลัก เราต้องขึ้นบันได 2 ขั้นค่ะพี่น้อง มันอยู่ตรงทางเลยอะทำไงดี ยืนเล็งเปิดประตูเข้าๆ ออกๆ อยู่หลายที แบบพยายามเสียงดังให้มันหลบๆ ไปข้างๆหน่อย สรุปพอประตูโครมนึง เจ้าแมงมุมก็ขยับทีนึง แต่ … Continue reading →

วันนี้หลังจากกลับมาจากการพบปะกับเด็กบิฟ (bioinformatics) ทั้งหลาย ก็กลับมาถึงบ้าน พอตอนค่ำก็เอาผ้าไปซักและไปทานอาหารค่ำที่ศูนย์อาหารสวนหมาก วันนี้ไปทานคนเดียวเพราะน้องแพรกลับไปแล้ว ขากลับก็แวะซื้อลองกองมาพวกนึง 21 บาท (6 ขีด) มาถึงห้องปุ๊บก็จัดการรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย ลูกต่อลูกไปเรื่อยๆ และแล้วก็ …….ตัวใหญ่อวบอ้วนเชียว พันแกนก้านลองกองอยู่ อึ๋ยๆ ถึงเราจะไม่ได้กลัวกิ้งกือ แต่เจอแบบเซอร์ไพร์อย่างงี้ก็ตกใจนะค๊าา กรี๊ดดดดด แอบกรี๊ด และกระดกไหล่แหยงๆหยึ๋ยๆ พอเป็นพิธี…..แล้วก็เด็ดลูกต่อไปมาทานต่อ ปล่อยให้น้องกิ้งกือนอนต่อไป แล้วจากนั้นจิตใตก็ได้พลันจินตนาการไปถึงยามที่เราทานลูกลองกองไปเรื่อยๆ จนเกือบหมด แล้วเห็นแต่น้องกือพันกับก้านลองกองเปลือยเปล่า นึกแล้วแหยงๆ ขึ้นมาเป็นพิเศษ เลยพักการรับประทานชั่วคราวมาเขียนประกาศให้ชาวโลกได้รับรู้ว่า คืนนี้เราเจอกิ้งกือแฝงพวงลองกอง (แทนที่ มดแดงแฝงพวงมะม่วง) มาบอกกล่าวแค่นี้หละค่ะ เชิญดูรูปได้ด้านล่างค่ะ ฝันดีนะคะ ปล. คืนนี้ระวังกิ้งกือยักษ์มาพันขาตอนนอนนะ จะว่าไปแล้ว เราว่าเรานี่แหละฝันเองแน่ๆ … Continue reading →

ช่วงนี้ก็ถือเป็นช่วงใกล้จะปลายปีแล้วอีกแค่สี่เดือนเท่านั้น ถือว่าไฟกำลังลน ร้อนขึ้นๆเลยทีเดียว งานยังไม่เสร็จเลย แล้วแถมมีงานเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก พอดีที่บริษัมีโครงการให้พนักงานสามารถเสนอโปรเจ็คที่อยากจะทำและเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ เป็นอินโนเวชั่นอะไรแบบนี้ กลุ่มเราก็มีห้าคนและมีไอเดียหลักๆอยู่สองหัวข้อคือ ไอเดียเริ่มต้นที่มาจากหัวหน้าทีมและของเรา เมื่อวานนี้ก็ได้ไปประชุมกลุ่มกับ โต้โผใหญ่ของโครงการนี้ซึ่งเขาก็เป็นประมาณผู้บริหารด้านเทคโนโลยีของบริษัท (CTO– Chief Technology Officer) ในทีมก็มีการนำเสนอไอเดียหลักๆ ว่าเป็นอย่างไร อยากจะทำอะไรกันบ้าง ตอนแรกพี่หัวหน้าทีมก็เริ่มจากไอเดียของเขาก่อนซึ่งเป็นไอเดียหลักของกลุ่ม ซึ่งมองแล้วค่อนข้างจะยากมากเอาการ เพราะเป็นโปรเจ็คที่ใหญ่มากและบุคคลกรยังขาดความรู้ในด้านความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีว่าจะทำได้จริงหรือไม่ แต่ถ้าทำได้จริงคงเท่ไม่น้อย อิอิ จากนั้นพี่หัวหน้าทีมก็ให้เรานำเสนอไอเดียอันที่สอง เราก็เล่าไปตอนแรกเสียงสั่นๆ ด้วยอะ ได้ฟังตัวเองเสียงสั่นๆ ก็ตลกดี จากนั้นก็เริ่มหายสั่นมีแต่ความนุ่มลุ่มลึก ห้าๆ แอบชอบเสียงตัวเองนิดหน่อย… พอพูดจบปรากฏคุณ CTO บอกว่าไอเดียน่าสนใจมาก เพราะด้านเทคโนโลยีก็ไม่มีปัญหา ทำได้แน่นอน คือเป็นการใส่ไอเดียด้าน business model เข้าไปโดยแอพพลายเทคโนโลยีที่มีอยู่แล้ว … Continue reading →