Category Archives: Uncategorized

สอบเสร็จแล้วค่าเมื่อวันที่ 15 มิถุนาที่ผ่านมา สอบสองตัวในวันเดียวกันเลย ตอนอ่านหนังสือนี่เหนื่อยมาก แต่ก็ดีค่ะก็สอบเสร็จเลยสองตัวในวันเดียวกัน ควอเตอร์นี้อ่านหนังสือหัวโตมาก ไม่ได้หยุดสักวันเดียว Anatomy and Physiology II กับ Microbiology เล่นเอาน่วม พ่วงท้ายด้วยไปเป็นอาสาสมัคร แถมทำงานอีก มันส์จริงๆ ตอนนี้รอเกรดออกอยู่ค่ะ หวังว่าคงออกมาน่าพอใจ อีกไม่นานก็รู้ อิอิ ควอเตอร์ summer นี้ลง Statistics กับจะเรียนขับรถ นี่ learner permit ที่ได้มาจะหมดอายุแล้ว คงได้ไปต่ออายุก่อนจะได้ใบขับขี่จริงแน่ๆ เพราะถ้าไปสอบขับตอนนี้ก็คงสอบตกเห็นๆค่ะ อย่าง parallel parking นี่ยังทำไม่ได้เลย เห้อ….

ช่วงนี้ป่วยค่ะ ไม่รู้ว่าเจอไวรัสตัวไหนเข้าไปจะใช่ H1N1 หรือเปล่าอันนี้ไม่อาจจะทราบได้เพราะไม่ได้ไปหาหมอ ตอนนี้ใกล้หายแล้วแต่ยังไม่แข็งแรงเหมือนเดิม คงอีกสักวันสองวัน วัคซีนไม่ได้ฉีด ไม่อยากฉีดถึงแม้จะโดนกดดัน ยังไม่ค่อยเชื่อมั่นในความปลอดภัยสักเท่าไหร่ มาอยู่นี่โดนฉีดวัคซีนต่างๆนาๆเป็นสิบเข็มแล้วมั้ง เทสนู้นนี่อีก พรุนไปหมดแล้ว ให้ฉีดกันหวัดอีกทุกปีนี่ก็เห้อ ไม่เอาดีกว่า ไม่รู้สารอะไรต่ออะไรที่ต้องใส่เข้าไปในร่างกาย ตอนนี้ป่วยร่างกายอ่อนแอ เดี๋ยวหายก็มีภูมิต้านทาน ก็แล้วแต่จะพิจารณากันไป คิดถึงพ่อ แม่ น้องแพร (ได้ข่าวว่าทำงานหนักเหลือเกิน) ตา ยาย และอีกหลายๆคนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ เพื่อนๆทั้งหลาย คิดถึงบ้าน ฝนที่นี่หนาว ไม่อุ่นเหมือนฝนที่บ้าน คิดถึงอาหารทะเล อยากทานจะแย่อยู่แล้ว น้ำจิ้มอาหารทะเลที่นี่คือ เนยเหลว น้ำมัน ใส่เกลือ…จะเป็นลม คิดถึงปาย ภูกระดึง เชียงใหม่ และแน่่นอน กระบี่บ้านเรา … Continue reading →

สวัสดีค่า เราหายไปนานสุดๆ ตั้งแต่เปิดควอเตอร์ฤดูใบไม้ผลิมานี่ ตีนกาโผล่มาบนหน้าเยอะมากเลยค่ะ วันนี้เพิ่งส่ง essay ฉบับที่สามเสร็จเลยขอแอบมาฉลองชั่วคราว (ยังต้องเขียน essay อีกหลายฉบับค่ะ ควอเตอร์นี้อีกยาวไกล) ส่วนเรื่องการสอบ Compass test ตอนที่สองนั้นก็ไม่ทราบว่าจะได้ฤกษ์เขียนให้เสร็จเมื่อไหร่ เขียนค้างไว้เป็นหลายเดือนแล้ว เหอๆ วันนี้ก็แค่อยากแวะมาบอกว่าเพื่อนๆ สามารถไปดูหน้าตาปัจจุบันของส้มได้ที่ http://picasaweb.google.com/zombibi/ ค่ะ คงอัพเดทได้ไม่บ่อยมากนัก แต่ก็คงพอได้หายคิดถึง (ใครคิดถึงเธอหละเนี๊ยะ) เอา slide show จากอัลบั้มล่าสุดที่ถ่ายตอนดอกซากุระบานที่ University of Washington มาให้ดูค่ะ ตอนนั้นยังอยู่ในช่วงพักระหว่างควอเตอร์ ดูสดใสร่าเริง อิอิ ปล. ตอนนี้เราไม่ได้เรียนที่ UW นะคะ แบบว่าไปยืมโลเคชั่นถ่ายรูปเฉยๆ … Continue reading →

เราเป็นคนที่ไม่ค่อยกลัวอะไรนะ แบบที่ดารากลัวกันพวกกลัวมะม่วงสุก กลัวลอดช่องอะไรอย่างงี้อะไม่มี แต่เรากลัวสัตว์ชนิดหนึ่ง กลัวมาตั้งแต่จำความได้นั่นก็คือ แมงมุม นั่นเองไม่รู้ทำไม นี่แก่จนเลยยี่สิบห้าขวบมาแระก็ยังกลัวไม่เลิก ระดับความกลัวจะขึ้นอยู่กับขนาดและลักษณะของแมงมุมเป็นสำคัญ คือ ถ้าตัวบางๆ ที่ชอบชักใยอยู่ทั่วไปหละโอเค แต่พอเริ่มเป็นตัวหนาหน่อยก็เริ่มไม่ได้แล้ว ยิ่งทั้งหนาทั้งใหญ่นี่ตายไปเลย (เราตาย) วันนี้เพิ่งคุยกับเพื่อนเรื่องกลัวแมงมุมเมื่อตอนกลางวันระหว่างทานอาหารเที่ยง สงสัยแมงมุมแถวนั้นแอบไปกระจายข่าวให้แมงมุมแถวหอเรารู้ มาเลยยยยย …. ตัวใหญ่ระยะเส้นผ่านศูนย์กลางเมื่อขากางเต็มที่ก็จะประมาณ 7 เซนติเมตรเห็นจะได้ เอากระเป๋าแนบที่อ่าน ปิ๊บ เพื่อเปิดประตูเข้าตึก ดึงประตูปึ๊บมองไปที่พื้นก็สะดุ้งโหยง มันอยู่ตรงนั้น!! ปล่อยประตูกลับดังโครมบวกถอยมาตั้งหลัก เราต้องขึ้นบันได 2 ขั้นค่ะพี่น้อง มันอยู่ตรงทางเลยอะทำไงดี ยืนเล็งเปิดประตูเข้าๆ ออกๆ อยู่หลายที แบบพยายามเสียงดังให้มันหลบๆ ไปข้างๆหน่อย สรุปพอประตูโครมนึง เจ้าแมงมุมก็ขยับทีนึง แต่ … Continue reading →

วันนี้หลังจากกลับมาจากการพบปะกับเด็กบิฟ (bioinformatics) ทั้งหลาย ก็กลับมาถึงบ้าน พอตอนค่ำก็เอาผ้าไปซักและไปทานอาหารค่ำที่ศูนย์อาหารสวนหมาก วันนี้ไปทานคนเดียวเพราะน้องแพรกลับไปแล้ว ขากลับก็แวะซื้อลองกองมาพวกนึง 21 บาท (6 ขีด) มาถึงห้องปุ๊บก็จัดการรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย ลูกต่อลูกไปเรื่อยๆ และแล้วก็ …….ตัวใหญ่อวบอ้วนเชียว พันแกนก้านลองกองอยู่ อึ๋ยๆ ถึงเราจะไม่ได้กลัวกิ้งกือ แต่เจอแบบเซอร์ไพร์อย่างงี้ก็ตกใจนะค๊าา กรี๊ดดดดด แอบกรี๊ด และกระดกไหล่แหยงๆหยึ๋ยๆ พอเป็นพิธี…..แล้วก็เด็ดลูกต่อไปมาทานต่อ ปล่อยให้น้องกิ้งกือนอนต่อไป แล้วจากนั้นจิตใตก็ได้พลันจินตนาการไปถึงยามที่เราทานลูกลองกองไปเรื่อยๆ จนเกือบหมด แล้วเห็นแต่น้องกือพันกับก้านลองกองเปลือยเปล่า นึกแล้วแหยงๆ ขึ้นมาเป็นพิเศษ เลยพักการรับประทานชั่วคราวมาเขียนประกาศให้ชาวโลกได้รับรู้ว่า คืนนี้เราเจอกิ้งกือแฝงพวงลองกอง (แทนที่ มดแดงแฝงพวงมะม่วง) มาบอกกล่าวแค่นี้หละค่ะ เชิญดูรูปได้ด้านล่างค่ะ ฝันดีนะคะ ปล. คืนนี้ระวังกิ้งกือยักษ์มาพันขาตอนนอนนะ จะว่าไปแล้ว เราว่าเรานี่แหละฝันเองแน่ๆ … Continue reading →