น้องสาวของส้มชื่อ “แพร”

เรามีน้องสาวหนึ่งคนชื่อน้อง แพร อายุห่างกัน 5 ปี ใครๆที่เห็นเรากับน้อง หรือ บางคนก็เห็นรูป แต่ก็บอกเหมือนกันทุกคนเลยว่า “ไม่เหมือนกันเลย” หึหึ แต่เราว่า เรากับน้องคล้ายกันมาก หน้าตาก็คล้ายๆกัน โดยเฉพาะความคิดพื้นฐานต่างๆ อาจเป็นเพราะว่า ที่บ้านปลูกฝังมาเหมือนๆกัน แต่แพรเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น ชัดเจนในตัวเองมากกว่าเราเยอะ มีความสามารถในการจัดการอะไรๆ ได้ดี แบบว่าไม่เป็นพวกต้องไฟลนก้นแล้วถึงจะมารีบทำงกๆ เหมือนเรา พอมีงานแพรก็จะรีบทำให้เสร็จ แบบมีคุณภาพสูงมากเสียด้วย แต่เราบางทีจะเป็นประเภทใช้ deadline เป็นแรงขับเคลื่อน คือ ถ้ายังไม่ใกล้กำหนดส่ง มันจะตีบตันคิดอะไรไม่ออก จนบางทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำยังไงให้มันสำเร็จไปได้ แต่ก็จะรู้สึกอยู่ลึกๆ ว่า ก็พอจะต้องส่งมันก็ผ่านมาได้ดีทุกครั้งนี่นา ไอเดียมันปรี๊ดเอาตอนใกล้ส่ง (ระหว่างที่ผลัดวันประกันพรุ่ง ก็กังวลๆ แต่ไม่ทำ) พอส่งงานเสร็จก็จะตั้งใจว่างานครั้งหน้าเราจะทำตั้งแต่เนิ่นๆ ไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้ว พอเอาเข้าจริงก็กลับมาอีหรอบเดิม เฮ้อ…

แต่สำหรับแพรเธอจะมีวิธีการคิดเพื่อจัดการที่แตกต่างออกไป คือ แพรบอกเราว่า “ก็ทำให้เสร็จสิ จะได้ไม่ต้องกังวลไม่ต้องไปคิดถึงมันอีก” ด้วยวิธีการคิดอย่างนี้แพรเลยทำงานเสร็จแบบไม่ลวกเลย งานออกมาดีมากด้วย อีกอย่างที่แพรต้องทำงานให้เสร็จเร็วก็เพราะ มีเพื่อนๆ รออยู่ หุหุ เพื่อนของแพรเรียกแพรว่า “ด็อกเตอร์” ตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัยขึ้นปีสามแล้ว แพรก็ยังเป็นคนดีของเพื่อนๆ ต่อไป อิอิ ผลการเรียนของแพรดีมาก มาตั้งแต่สมัยมัธยม (ตอนประถมเราจำไม่ได้อะ ว่าเป็นไง) ได้ 4.00 มาไม่รู้กี่ครั้ง น่ากลัวจริงๆ เราเองเคยได้ 4.00 สมัยมัธยมแค่ครั้งเดียวตอน ม.2 แล้วก็ไม่เคยได้อีกเลย ส่วนตอนอยู่มหาวิทยาลัยนี่ไม่ต้องพูดถึงเราไม่เคยได้ 4.00 เลย แต่…. แพรทำได้อะ เทอมที่ผ่านมาแพรได้ 4หมดทุกวิชาเลย คณะเลยให้รางวัลโดยการคืนค่าเทอมของเทอมนั้นให้ พร้อมใบประกาศนียบัตร คือมันเป็นนโยบายของคณะที่แพรเรียนอะค่ะ (คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ม.ธรรมศาสตร์)เลยกะจะขอตังน้องมากินหนมสักหน่อย…ห้า ห้า ล้อเล่น แต่คิดจริงนะนี่ แซวน้องไปแล้วด้วย คริคริ น้องบอกว่าจะให้เงินพ่อกับแม่ และเราด้วย (กรั่กๆ ได้ผล) เป็นคนดีจริง จริ๊ง เลย ว่าไหมคะ

น้องแพรได้เกินมาเพื่อให้สมดุลกับเราโดยแท้ แพรสูงเราเตี้ย เอ้ยย ไม่ใช่เรื่องนี้ (แต่ก็จริงนะ เราเตี้ยกว่าน้องเป็นสิบกว่าเซ็นเลย)คือเรื่องที่จะบอกคือเรื่อง การใช้เงิน น้องแพรเป็นพวกประหยัด ไม่ค่อยอยากได้อะไร ไม่ค่อยซื้อ ประหยัดอดออม ละเอียด สมกับเป็นเด็กบัญชีโดยแท้ ซึ่งก็นะต่างกับเราลิบลับ เราเลยบอกว่าเกิดมาเพื่อให้สมดุลกับเราไง ก็ลองคิดดูว่าถ้าลูกฟุ่มเฟือยทั้งสองคน จะน่าสงสารพ่อแม่แค่ไหน เหอๆ แต่ตอนนี้เราก็ทำงานแล้วก็ไม่เบียดเบียนที่บ้านเท่าไหร่แระ อิอิ แต่ยังไม่ได้ให้ตังที่บ้านเท่าไหร่เลย เฮ้อ แย่จริง.. แต่วันเสาร์อาทิตย์ หรือเวลาที่น้องมาอยู่ด้วย ก็เลี้ยงน้องตลอดนะขอบอก อย่างน้อยก็เป็นคนดีนิดนึง :P ส่วนเรื่องส่งเสียน้องเรียนนี่ยังไม่ได้ทำเลย ก็เลยบอกน้องว่าก็เรียนให้ได้ 4.00 ทุกเทอมดิ จะได้เรียนฟรีไปเรื่อยๆ …กรั๊กๆๆ..

แพรหนะ ไม่ใช่เป็นพวกเด็กเรียนแล้วไม่มีสังคมอย่างอื่นนะ แพรออกค่ายบ่อยมาก เป็นนางรำพร้อมเป็นคนฝึกสอนรุ่นน้องของชมรมทักษิณ (เอิ่ม หมายถึงชมรมเด็กใต้อะนะ ไม่ได้หมายถึงชมรมรักอดีตนายก คนที่คุณก็รู้ว่าใคร หึหึ ส่วนน้องแพรก็เป็นนางรำมาตั้งแต่สมัยมัธยมแระ รำบ่อยมาก แอบอิจฉาอ่า.)เป็นเหรัญญิกชมรมด้วย แต่ใกล้หมดวาระแล้วหละ ส่งต่อให้รุ่นน้องต่อไป.. ก็ทำได้หลายหลายอย่างนะนี่ เรียนดีด้วย แถมยังคอยเป็นคนดูแลพี่อีกซึ่งก็คือเรานั่นเอง คือเวลาไปไหนน้องก็จะถือของให้ตลอดเลย เป็นคนดีมาก มีอะไรก็เสียสละให้พี่ ห้าๆ จริงจริงยังมีเรื่องราว อีกเยอะเลยระหว่างน้องกับเรา มีกันสองคนพี่น้องพ่อกับแม่ เราสี่คน รักกันรักกันม๊ากมาก..ตลอดไป
วันนี้มีรูปเรากับน้องมารูปนึง จริงจริงแล้วมีรูปออกแนวปัญญาอ่อนๆ ด้วย แต่หาไม่เจออะ คงต้องขอไมเคิลใหม่ เบลอๆ หน่อยไม่ว่ากันนะคะ สำหรับวันนี้ Bye! ค่า

Sanita and I

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.