Category Archives: Uncategorized

ช่วงนี้ก็ถือเป็นช่วงใกล้จะปลายปีแล้วอีกแค่สี่เดือนเท่านั้น ถือว่าไฟกำลังลน ร้อนขึ้นๆเลยทีเดียว งานยังไม่เสร็จเลย แล้วแถมมีงานเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก พอดีที่บริษัมีโครงการให้พนักงานสามารถเสนอโปรเจ็คที่อยากจะทำและเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ เป็นอินโนเวชั่นอะไรแบบนี้ กลุ่มเราก็มีห้าคนและมีไอเดียหลักๆอยู่สองหัวข้อคือ ไอเดียเริ่มต้นที่มาจากหัวหน้าทีมและของเรา เมื่อวานนี้ก็ได้ไปประชุมกลุ่มกับ โต้โผใหญ่ของโครงการนี้ซึ่งเขาก็เป็นประมาณผู้บริหารด้านเทคโนโลยีของบริษัท (CTO– Chief Technology Officer) ในทีมก็มีการนำเสนอไอเดียหลักๆ ว่าเป็นอย่างไร อยากจะทำอะไรกันบ้าง ตอนแรกพี่หัวหน้าทีมก็เริ่มจากไอเดียของเขาก่อนซึ่งเป็นไอเดียหลักของกลุ่ม ซึ่งมองแล้วค่อนข้างจะยากมากเอาการ เพราะเป็นโปรเจ็คที่ใหญ่มากและบุคคลกรยังขาดความรู้ในด้านความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีว่าจะทำได้จริงหรือไม่ แต่ถ้าทำได้จริงคงเท่ไม่น้อย อิอิ จากนั้นพี่หัวหน้าทีมก็ให้เรานำเสนอไอเดียอันที่สอง เราก็เล่าไปตอนแรกเสียงสั่นๆ ด้วยอะ ได้ฟังตัวเองเสียงสั่นๆ ก็ตลกดี จากนั้นก็เริ่มหายสั่นมีแต่ความนุ่มลุ่มลึก ห้าๆ แอบชอบเสียงตัวเองนิดหน่อย… พอพูดจบปรากฏคุณ CTO บอกว่าไอเดียน่าสนใจมาก เพราะด้านเทคโนโลยีก็ไม่มีปัญหา ทำได้แน่นอน คือเป็นการใส่ไอเดียด้าน business model เข้าไปโดยแอพพลายเทคโนโลยีที่มีอยู่แล้ว … Continue reading →

เคยได้ยินคำกล่าวนี้ไหมที่ว่า “การได้เป็นแชมป์นั้นยาก แต่การรักษาแชมป์นั้นยากกว่า” ซึ่งเป็นคำกว่าวที่เราเห็นว่าเป็นตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนความจริงของหัวข้อวันนี้ได้ดี จริงๆ แล้วอาจจะเป็นตัวอย่างที่เป็นสองชั้นด้วยซ้ำไป เพราะกว่าจะได้เป็นแชมป์ คนคนนั้นก็ต้องเริ่มต้นและฝึกอย่างสม่ำเสมอ จนฝีมือเป็นเยี่ยมยุทธ์และเอาชนะคนอื่นๆได้ อันนี้เป็นชั้นที่หนึ่ง ส่วนชั้นที่สองก็คือการทำให้สม่ำเสมอในรูปแบบของการรักษาแชมป์ คือต้องรักษาแชมป์ไว้ให้ได้ต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องมีความสม่ำเสมอในด้านการฝึกซ้อมในความเข้มข้นที่เท่ากับ หรือมากกว่าที่เคยมีในตอนแรกเพื่อให้สามารถรักษาสถานะเดิมไว้ได้ เพราะทักษะถ้าไม่ฝึกฝนก็มีแต่จะลดลง อันนี้เป็นสิ่งที่ทุกคนก็รู้กันดีอยู่แล้ว แต่จะมีกี่คนที่ทำได้? การเอาใจจดจ่อกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นช่วงระยะเวลานาน ซึ่งไม่ใช่แค่ 2-3 ชั่วโมงของการสอบ แต่เป็นเดือนเป็นปีหรือในบางกรณีอาจเป็นทั้งชีวิตของคนๆหนึ่ง เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย ยกตัวอย่างตัวเราเองกับการเขียนบล๊อกแห่งนี้ จะเห็นว่าไม่มีความสม่ำเสมอเอาเสียเลยทั้งๆที่ตอนแรกมีความต้องการอยากมี และตื่นเต้นมากที่จะได้มีเว็บเป็นของตัวเอง ตอนนั้นเราก็จัดการให้มันเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ช่วงแรกก็เขียนบ่อยแล้วก็ค่อยๆน้อยลงเรื่อยๆ ช่วงหลังมานี้แต่ละอันเวลาทิ้งกันเป็นเดือน บางทีก็อยากเขียนแต่พอเริ่มแล้วก็นึกว่าต้องเขียนอีกตั้งยาวเลยพักไว้ก่อน ผลัดอยู่อย่างนี้ สุดท้ายก็เขียนไม่เสร็จสักอัน เห็นไหมว่าเราเริ่มทำได้..แต่ทำไม่สม่ำเสมอ(แค่ทำให้เสร็จยังยากเลย เฮ้อ) เราชื่นชมมากกับคนที่ทำอะไรได้สม่ำเสมอ มันต้องอาศัยวินัยด้วย ซึ่งเราสังเกตเห็นว่า บุคคลที่ประสบความสำเร็จจะมีคุณสมบัตินี้กันทุกคน เช่นคนที่มีบล๊อกซึ่งมีคนอ่านเป็นจำนวนมาก ตัวเจ้าของบล๊อกก็จะมีการอัพเดทเนื้อหาอยู่เป็นประจำและเป็นสิ่งที่น่าสนใจ … Continue reading →

เรามีน้องสาวหนึ่งคนชื่อน้อง แพร อายุห่างกัน 5 ปี ใครๆที่เห็นเรากับน้อง หรือ บางคนก็เห็นรูป แต่ก็บอกเหมือนกันทุกคนเลยว่า “ไม่เหมือนกันเลย” หึหึ แต่เราว่า เรากับน้องคล้ายกันมาก หน้าตาก็คล้ายๆกัน โดยเฉพาะความคิดพื้นฐานต่างๆ อาจเป็นเพราะว่า ที่บ้านปลูกฝังมาเหมือนๆกัน แต่แพรเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น ชัดเจนในตัวเองมากกว่าเราเยอะ มีความสามารถในการจัดการอะไรๆ ได้ดี แบบว่าไม่เป็นพวกต้องไฟลนก้นแล้วถึงจะมารีบทำงกๆ เหมือนเรา พอมีงานแพรก็จะรีบทำให้เสร็จ แบบมีคุณภาพสูงมากเสียด้วย แต่เราบางทีจะเป็นประเภทใช้ deadline เป็นแรงขับเคลื่อน คือ ถ้ายังไม่ใกล้กำหนดส่ง มันจะตีบตันคิดอะไรไม่ออก จนบางทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำยังไงให้มันสำเร็จไปได้ แต่ก็จะรู้สึกอยู่ลึกๆ ว่า ก็พอจะต้องส่งมันก็ผ่านมาได้ดีทุกครั้งนี่นา ไอเดียมันปรี๊ดเอาตอนใกล้ส่ง (ระหว่างที่ผลัดวันประกันพรุ่ง ก็กังวลๆ แต่ไม่ทำ) พอส่งงานเสร็จก็จะตั้งใจว่างานครั้งหน้าเราจะทำตั้งแต่เนิ่นๆ … Continue reading →

มีใครบ้างที่กำลังเรียนดนตรีอยู่ แล้วคุณเรียนกันสัปดาห์ละกี่ชัวโมงในหนึ่งสัปดาห์ แล้วกี่ชั่วโมงกันนะถึงจะเพียงพอ วันหนึ่งเราไปสมัครเรียนเปียโน แล้วที่โรงเรียนบอกว่าให้เลือกช่วงเวลาที่สะดวกมาหนึ่ง ชั่วโมงต่อหนึ่งสัปดาห์ แล้วในแต่ละคอร์สจะมีทั้งหมด 12 ครั้ง(12 ชั่วโมง) และเมื่อคิดว่าเรียนสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ก็จะเท่ากับว่าหนึ่งคอร์สจะใช้ระยะเวลาสามเดือน ตอนนั้นรู้สึกว่า อะไรกันสัปดาห์ละครั้งนี่มันจะพอได้ยังไง?? เราต้อง เรียนสัปดาห์ละสามวัน วันละสองชั่วโมงเป็นอย่างต่ำสิถึงจะถูก เหมือนเรียนพิเศษทั่วไปไง (เรียนพิเศษทั้วไปประมาณนี้ใช่ไหมคะ ถ้าไม่ใช้ก็ให้อภัยด้วยนะคะ เพราะเรามีประสบการณ์ในการเรียนพิเศษที่น้อยนิด แถมห่างหายมานานมากแล้วด้วยสิ)แต่เอ ดูมากี่ที่ๆ เค้าก็เรียนกันเท่านี้ แล้วเค้าก็บอกว่าต้องซ้อมๆๆ เพราะมันสำคัญจริงๆ ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ยังแอบคิดอยู่ดีว่ามันจะพอได้ไงก๊าน สัปดาห์ละหนึ่งชั่วโมงนี่อะนะ แต่สรุปก็ตกลงใจเรียน เลือกเวลาที่สะดวกและ จ่ายเงินค่าเรียนกับค่าหนังสือไปประมาณ 7,000 กว่าบาท ตอนนี้เราเรียนมาจะครบ 24 ครั้งแล้ว และเข้าใจแล้วว่าทำไม เค้าถึงจัดหลักสูตรให้เรียนแค่หนึ่งชั่วโมงต่อสัปดาห์ เหตุผลก็เป็นอย่างที่ผู้ที่มีประสบการณ์เค้าว่ากันจริงๆ … Continue reading →

อ่านหัวข้อแล้วช่างเหมือนอะไรที่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลยสักนิด โดยเฉพาะสำหรับผู้ชาย แต่สำหรับเรามันช่างรู้สึกดีจริงๆ กับความรู้สึกหลังยืดผม วันนี้หลังจากทานไดโดมอนและแยกย้ายกับน้องสาวที่เซ็นทรัลพระรามสองแล้ว เราก็นั่งแท๊กซี่กลับ พอลงรถปุ๊บก็ตรงไปที่ร้านทำผมเจ้าประจำซึ่งอยู่หน้าหมู่บ้านโดยทันที ฝนก็ยังตกมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ที่เซ็นทรัลแล้ว ผมที่โดนฝนแค่เพียงแป๊บเดียวในช่วงที่เราวิ่งลงจากรถมาที่ร้าน มันช่างกระเซอะกระเซิงสิ้นดี โหย..ไม่ชอบเลย วันนี้แหละตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะต้องขอให้ช่างยืดผมให้ได้ จากโพสต์ที่แล้วจะเห็นว่าเราเพิ่งไปทำสีผมมา ช่างเค้าก็เลยไม่อยากจะยืดให้เพราะกลัวว่าผมจะเสีย และเค้าก็เห็นว่าเราไปสระผมทำผมที่ร้านประจำอยู่ก็ไม่เห็นจะต้องยืดเลย เพราะพอทำผมที่ร้านออกจากร้านไปผมก็สวยตรงเป๊ะแล้ว ไม่เห็นจะต้องเสี่ยงกับผมเสียโดยการยืดผม เราเคยขอเค้าหลายครั้งแล้วเค้าก็บอกว่าให้รอสักสามเดือนแล้วค่อยยืด แต่..วันนี้ เรามุ่งมั่นมาก ช่างเค้าเลยต้องยอม เริ่มทำตั้งแต่ประมาณบ่ายสามกว่าๆ เสร็จประมาณ ทุ่มครึ่ง นั่งจนเหนื่อย ช่างเค้าตัดแต่งผมให้ด้วย ก็เอาตรงที่เสียๆ บางส่วนออก ดีจริงจริง ได้ตัดผมไปในตัว กำลังรู้สึกว่ามันเริ่มยาวไปหน่อยอยู่พอดี อิสระที่ได้รับจากการยืดผม คือ 1. สามารถสระผมเองได้หากจำเป็น ซึ่งอาจะเกิดในกรณีต่างๆดังนี้ คือ กลับบ้านค่ำไม่ทันร้านปิด,ไปเที่ยวต่างจังหวัด ติดเกาะ … Continue reading →